~

Μύρισε την άνοιξη στα χείλη της
και μέθυσε..
"Το καλοκαίρι θέλω κοντά της να με βρει",
σκέφτηκε.
"Κι αν ο χειμώνας την παγώσει μακριά μου..?"
Την υποψία του για την καταιγίδα που
έρχεται μετά,
δεν άργησε να ενισχύσει ο < άλλος > .
Φίλος παλιός που στα όνειρά της μια φορά είχε κρυφτεί..
Πολλές φορές για κείνον του μιλούσε, σαν κάποιο αγκάθι που`χε χωθεί επιμελώς στο παρελθόν.
"Μετατοπίζονται άραγε τ`αγκάθια?"
Αυτή η αφέλεια τον τρυπούσε κάθε που έκλεινε τα μάτια.
Και με τις παρωπίδες τις θλιμμένης του αγάπης,
κατάφερνε μετά να κοιμηθεί..