Μετράς τα τσιγάρα που κάπνισες και τα βρίσκεις λειψά.. Δε μπορεί, σου φαίνονται παραπάνω οι στιγμές που έζησες καπνίζοντάς τα.. Α ναι, τώρα θυμάσαι.Έδωσες ένα στον Άγγελο εκείνη την κρύα νύχτα στον κόκκινο καναπέ..
.. άλλο ένα στο Γιώργο για το δρόμο όταν σου είπε πως "πρέπει να φύγει"..
..ένα ακόμη σ`εκείνο το αγόρι με τα μακριά ξανθά μαλλιά γιατί σου θύμιζε τον παιδικό σου έρωτα..
..κι άλλα πολλά που έπεφταν στο χώμα απ`τα τρεμάμενα χέρια σου σε κάθε χωρισμό ..
Τώρα έμεινε μόνο ένα στο πακέτο.
Θα το καπνίσεις στις στιγμές που σου πήραν χωρίς να σε ρωτήσουν..
2 σχόλια:
Καλωσόρισες
να φοβάσαι τους γνωστούς, άσε που μερικές φορές ο άγνωστος σου φαίνεται σαν να τον ξέρεις χρόνια.
Δεν έχεις κι άδικο, αγαπητέ Σπύρο..
Οι γνωστοί είναι πιο επικίνδυνοι πολλές φορές, ως εξαιρεταίοι της διαδικασίας "μπορείνασουτηφέρει" στο αφελές μυαλουδάκι μας.. :-$
Δημοσίευση σχολίου